IMIENINY KS.MARKA


25 Kwietnia to dzień świętego Marka Ewangelisty. Był on towarzyszem dróg misyjnych św/ Pawła, a potem uczniem św. Piotra Apostoła. Stąd, jego Ewangelia ma charakter świadectwa św. Piotra o Jezusie Chrystusie. Są rzeczy charakterystyczne dla Ewangelii Markowej. Samo słowo  –  Ewangelia  –  Dobra Nowina o Jezusie Synu Bożym. Ciekawy jest tzw. nakaz misyjny, jaki zanotował Marek, wypowiedziany przez Pana Jezusa w chwili Jego Wniebowstąpienia. Apostołowie usłyszeli wtedy: „Idźcie i głoście Ewangelię (Dobrą Nowinę)  wszelkiemu stworzeniu”. Głoście! Keryksate, w języku greckiego oryginału oznacza takie głoszenie,  które jest dokonywane z MOCĄ, jest KERYGMĄ.  Głoszący Słowo Boże jest poniekąd odpowiedzialny, zobowiązany przez Ducha Bożego do takiego przekazu Ewangelii, aby słuchający mógł ją nie tylko słyszeć, ale i skutecznie przyjąć, i to całym swoim jestestwem, całym życiem. „Kto uwierzy, będzie zbawiony, kto nie uwierzy, będzie potępiony”.  Wiara chrześcijańska jest istotną wartością dla zbawienia. Wobec rzeczywistości, w Kościele, wiara – wierzyć, nie oznacza „mniej” lecz „WIĘCEJ”.  To właśnie w WIERZE chrześcijanin otrzymuje od Boga POZNANIE,  WIEDZĘ  należytą do zbawienia.  Temat ewangelizacyjny :  WIERZYĆ  –  WIEDZIEĆ,  jest bardzo ważny życiowo. Relacja między rozumem ludzkim i wiarą, jest relacją bardzo bogatą wewnętrznie. Jan Paweł II  napisał całą osobną encyklikę na ten temat  –  „Fides et ratio”. To na terenie wiary chrześcijańskiej, na terenie życia Objawieniem żywego Pana Boga, człowiek dochodzi do właściwego POZNANIA  RZECZYWISTOŚCI.  Jezus naucza:  „Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem”. Warto o tym pamiętać i wprowadzać w życie w naszych „czasach”, zachwyconych suchym racjonalizmem bez Boga oraz upodobaniem do naturalizmu, który odsuwa od siebie to, co NADPRZYRODZONE, BOŻE, WIECZNE.